Film prikazuje kažnjeničko iskustvo političkih zatvorenika koji su prognani na maleni otok usred Egejskog mora tijekom vojne hunte i tvrdoglavo odbijanje jednog zatvorenika da se pokori. Život u Sretnom danu istovremeno je bezbrižan i paklen, ljetni odmor i zatvor, ispunjen ironijom i kontrastima koji peku pod užarenim suncem (zahvaljujući direktoru fotografije Giorgosu Panousopoulosu) vođeni pritom višom silom znanom kao „iskustvo“. Dok se redatelj Voulgaris prisjeća što je sve prošao predstavlja nam mračnu stranicu grčke povijesti i pretvara je u poeziju. Tako diktira izvorni scenarij filma (Kuga Andreasa Franghiasa) ali i strah od cenzure. Film prati imaginarne ljude, univerzalna iskustva, kroz poetsku alegoriju i ritmični ritual traži ljudsko dostojanstvo i suštinu stvari. Glazba Dionysiosa Savvopoulosa, istovremeno krhka i turbulentna, opisuje zauvijek slomljene duše zatvorenika. Voulgaris kroz fantastičan prostor, vrijeme i lica, stvara film koji je mogao biti napravljen bilo kad i progovara o svim erama društvenog sukoba koja predstavljaju zlu karmu u životu svakog pojedinca i egzil od svake ljudskosti.
Pantelis Voulgaris rođen je u Ateni 1940. i studirao je na Stavrakou filmskoj školi. Isprva je radio kao asistent režije i svoj prvi kratkometražni film snimio je 1965. Njegovi filmovi osvojili su brojne nagrade i međunarodno priznanje zapečativši njegov status jednog od najvažnijih grčkih redatelja generacije. Voulgaris je također režirao nekoliko dokumentaraca za grčku televiziju i jednosatni dokumentarac o pjesniku Yannisu Ritsosu za njemačku televiziju. Režirao je i kazališne predstave. Godine 1995. njujorška MoMA priredila mu je veliku retrospektivu.
