U tsunamiju ekscesnih narativa brazilskog autorskog revolta u eri Bolsonara, Aïnouz je jedan od rijetkih sineasta koji se priklonio retorici transparentne tropske melodrame, stavljajući u prvi plan nemogući dijalog tijela i duha, s referencama na kasnog Fassbindera. U čistom teoremu koji demonstrira materijalnost filma u dijalogu s klasičnom melodramatskom matricom (film je adaptacija istoimenog u nas prevedenog romana Marthe Batalhe). Guida i Eurídice. Dvije sestre izgubljene u Riju pedesetih. Guida slijedi slobodu. Eurídice postaje zatočenica rigidnog obiteljskog poretka. Guida živi za ljubavnu žudnju, a Eurídice za glazbu. One su recipročne osobnosti u frakturi sna i stvarnosti. Iako Guidin odabir slobode i Eurídicein obiteljski kavez proizvode identična razočaranja i izdaju iluzija. Zato nije ni čudo da je Aïnouz započeo karijeru kao asistent velikog Todda Haynesa (šifra: Poison). (Dragan Rubeša)

Nagrade i festivali:
Cannes Film Festival (2019) – nagrada Un Certain Regard; Havana Film Festival (2019) – najbolji film; Munich Film Festival (2019) – nagrada CineCoPro; Valladolid International Film Festival (2019) – ukupno četiri nagrade (najbolja glumica, nagrada FIPRESCI i dr.); Cinema Brazil Grand Prize (2020) – najbolja sporedna glumica, najbolja fotografija, najbolji adaptirani scenarij; najbolja kostimografija; najbolja scenografija; FEST International Film Festival (2020) – najbolji film